ΤΣΑΜΠΑΣΙ(Ν)

Τσάμπασι(ν)

ΠΗΓΗ: 24 Γράμματα

 Λίγα λόγια για το χωριό Τσάμπασι(ν)

Ετοιμαστείτε για ένα πανέμορφο ταξίδι στη γη του Πόντου. Θα βρεθούμε στο Τσάμπασι (σε ιστορικούς χάρτες αναγράφεται και ως Τσάμπαση) της επαρχίας των Κοτυώρων ή Ορντού (στα Τούρκικα). Τα Κοτύωρα τα αναφέρει ο Όμηρος στην Ιλιάδα καθώς και Ξενοφών (γιατί δε φιλοξένησαν του Μυρίους). Σήμερα, η πόλη είναι γνωστή  για τα… φουντούκια της. Η επαρχία φημίζεται για την παραγωγή φουντουκιών (το έμβλημα της πόλης). Η Τουρκία παράγει το 70% των φουντουκιών παγκοσμίως και πάνω από το 50% απ’ αυτά παράγεται στην επαρχία αυτή. Κάποτε ήταν φημισμένη και για τους ορυζώνες της και, όπως μας πληροφορεί ο Σ. Ιωαννίδης, το καλοκαίρι ο τόπος ήταν νοσηρός και επικίνδυνος και γι αυτό παραθέριζαν, όλοι πλην ελαχίστων φτωχών, στο Τσάμπασι. Το μικρό αλλά πανέμορφο Τσάμπασι βρίσκεται σε ένα οροπέδιο σε υψόμετρο 2000 μέτρων, 45 χιλιόμετρα από τα Κοτύωρα, Δυτικά της Κερασούντας. Το 1913 με αφορμή μια μεγάλη πυρκαϊά κάηκαν τα περισσότερα σπίτια της πόλης, όπως μας πληροφορεί ο  Ξενοφών Άκογλους (Ξένος Ξενίτας) στα “Λαογραφικά Κοτυώρων”, και αυτό το θρήνο μας περιγράφει το περίφημο τραγούδι. Η “πυρκαϊά”, πιθανότατα, ήταν εμπρησμός. Το επιβεβαιώνει έμμεσα ο Γερμανός πρεσβευτής Κούλμαν, ο οποίος ανέφερε σε έκθεση του “…Μέχρι τώρα (1916) δολοφονήθηκαν 250 αντάρτες. Αιχμαλώτους δεν κρατούν (οι Νεότουρκοι). Πέντε χωριά πυρπολήθηκαν…”.
Διαβάσαμε κάπου ότι η “έξωση” των Ελλήνων  από την Ορντού έγινε το 1917 και ότι το 1923 οι Πόντιοι “μετανάστευσαν” στην Ελλάδα ή στα Αγγλικά : “The ethnic Greeks left the city in 1924”. Δε θα τους κάνουμε, όμως, τη χάρη να μπούμε στη μάχη των σωστών εκφράσεων. Στη μάχη, που δίνει η γενιά μας,  νικητής θα είναι όποιος καταφέρει να διατηρήσει στη συνείδηση των σκεπτομένων ανθρώπων, ελληνοφώνων ή  μη, τις λέξεις: “Πόντος”, “Τσάμπασι”, “Κοτύωρα”, “Καρακιόλ”, “Τσαμλίκ”, “κλαιν τα πούλοπα τη θεού”, “κλαιν τα πεγαδομάτε”. Αν αυτές οι λέξεις είναι κατανοητές στο λεξιλόγιο των σκεπτομένων ανθρώπων του πλανήτη, τότε αφήστε τους ανιστόρητους να λένε ό,τι θέλουν.

Τσάμπασι(ν)

Εκαεν και το Τσάμπασιν
Και επέμναν τα τουβάρε γιαρ γιαρ αμάν
Και έρουξεν σο χουρτέρεμαν
Το Ορτους τα παλληκάρε οϊ οϊ αμάν
Κεν έκαεν καεμανιεν
Τ Ορτους το Παρχαρ
Κεν εκεί τιδέν και επέμνεν
Μονάχον σαχταρ!
Εκάεν και το Τσάμπασιν
Γιαβρούμ τιδέν και επέμνεν
Ρασα και λειβαδότοπα
άλλο χορτάρ και φέρνε
Τρανόν Γιαγκουν σο Τσάμπασιν
Σπίτε και θα απόμενε γιαρ γιαρ αμάν
Τρανοί μικροί φτωχοί ζεγκιν
Ουλ καθούνταν και κλαίνε οϊ οϊ αμάν
Κλαιν τα πουλόπα τη θεού
Κλαιν τα πεγαδοματε γιαρ γιαρ αμάν
Κλαίει το Τσαμπλουκ το Καρακιολ
Κλαιν τ’ έμορφα τ’ ελατε οϊ οϊ αμάν
ΤΣΑΜΠΑΣΙΝ μεταφορά στην ελληνική γλώσσα (του ελληνικού κράτους)
Κάηκε και το Τσάμπασι
κι έμειναν μόνο οι τοίχοι (των σπιτιών)
Και ρίχτηκαν να σώσουν (τους κινδυνεύοντες)*
τα παλικάρια του Ορντού
Μεγάλη φωτιά στο Τσάμπασι
Δεν θα μείνουν σπίτια
Φτωχοί και πλούσιοι
Όλοι κάθονται και κλαίνε
Κλαίνε τα πουλιά
Κλαίνε οι πηγές (τα κεφαλόβρυσα)
Κλαίει το Τσαμλίκ, το Καρακιόλ
Κλαίνε τα όμορφα έλατα
Κάηκε και το Τσάμπασι
Και έμειναν οι τοίχοι
Κάηκε και καταστράφηκε
το παρχάρι του Ορντού
κι εκεί δεν έμεινε τίποτα
μονάχα στάχτη


Ερμηνευτικά σχόλια
γράφει ο Δημήτρης Βελήκαρης (ρεμπέτικο φόρουμ)
Το δημοτικό αυτό τραγούδι του Πόντου αναφέρεται σε φωτιά του 1913 που έκαψε το μεγαλύτερο μέρος των δίπατων ξύλινων σπιτιών στο Τσάμπασι.
Κοτύωρα: η παραθαλάσσια πόλη Ορντού (στα Τουρκ. σημαίνει στρατόπεδο-έδρα στρατιάς) δίπλα στον ποταμό μελάνθιο (μελετ σήμερα), κοντά στην Κερασούντα.
Τσαμπασι: Σε απόσταση 57 χλμ Ν του Ορντού βρίσκεται σε υψομ. 2000 μ. το οροπέδιο με το θαυμάσιο κλίμα, του Τσάμπασι. Αποτελούσε τόπο παραθερισμού των Ορντουλίδων
Καρακιόλ: Βουνό της Κερασούντας με υψόμετρο άνω των 3000 μ.
Πεγαδομάτε(α): πηγές, κεφαλόβρυσα
Παρχάρια: Οροπέδια-βοσκότοποι, με θαυμάσιο κλίμα, στον Πόντο
Τσαμλουκ (Τσαμλικ) : χωριό της περιοχής
Γιαγκούν: Είναι η προφορά της λέξης Γιαγκίν, όπου το τελευταίο «ι» προφέρεται «κλειστό», όπως το «ϋ» περίπου των Γάλλων
Μαναχόν-μοναχόν : μόνο (διαφορετική προφορά)
Διευκρινίσεις για τη γλώσσα και την προφορά
Γράφει ο Καμάλ Ν. Ραχίμι
Τα ακόλουθα είναι μια μικρή προσφορά σε ένα λαό που μόχθησε, δημιούργησε, αγάπησε και θυσιάστηκε και έτσι φρούρησε μια κληρονομιά που ανήκει στον ανθρώπινο γένος και όχι σε έναν και μοναδικό λαό. Η ιστορία πάντα έχει γραφτεί από τους υπηρέτες των ισχυρών, αλλά έχει πάρει σάρκα και οστά από τους άγνωστους ήρωες και δεν πρέπει εμείς που τους κληρονομήσαμε να αφήσουμε να ξεχαστούν. Μόνον έτσι εξοφλούμε το χρέος μας προς την Ιστορία.
Çam başı:  Το όνομα του ορεινού χωριού είναι μία  Τούρκικη φράση, που σημαίνει: «κορυφή των πεύκων». Το (Ç) προφέρεται όπως “J” στο “Joe” και (ş) όπως “sh” στο “shame”
Ordu: Τουρκική λέξη, σημαίνει: «Στρατός». Απ’ αυτή τη λέξη ονομάστηκε και  η γλώσσα URDU που ομιλείται σήμερα στη Βόρεια Ινδία του Πακιστάν (μια από τις επίσημες γλώσσες) και Αφγανιστάν. Δημιουργήθηκε στο 12ο  του αιώνα, αρχικά, στα στρατόπεδα και εδραιώθηκε κατά το 15ο αιώνα ως Lingua Franca των στρατιωτών και ύστερα σε όλη την αυτοκρατορία των Mogul, σαν γλώσσα των μορφωμένων. Η URDU αποτελείται από Ινδουστάνη, Αραβική, Τούρκικη, Σανσκριτική, Παστού, και έχει σαν βασικό λεξιλόγιο τη Φαρσί. Γράφεται με Πέρσο-Αραβικούς χαρακτήρες. Μετά την αποικιοκρατία των Άγγλων εμπλουτίστηκε και με Αγγλικές λέξεις.
Zengin: Τούρκικη λέξη. Σημαίνει  «Πλούσιος». Το“g” προφέρεται όπως «γκ» στο «γκόλ»
Karakol: Τουρκική λέξη. Σημαίνει: σταθμός, φυλάκιο, παρατηρητήριο.
Παρχάρ: στα Ποντιακά δηλώνει το «περιβόλι»
Σαχτάρ: στα Ποντιακά δηλώνει τη «στάχτη»
(Ευχαριστώ τη φίλη μου, την Όλια, για τη βοήθεια της σχετικά με τις Ποντιακές λέξεις)

Μετάφραση στα Αγγλικά (1)
Tsabasin in English
Μετάφραση Kamal Rahimi
Tsambasin is burnt
and, alas, only the walls have remained
And they ran to save it,
the men of Ordu.
And it is burnt to cinders
the grassland of Ordu
Nothing more is left there
except ashes!
Tsambasin is burnt,
my God, nothing more has remained
The ridges and the grasslands
do not grow any more grass.
Enormous fire in Tsambasin,
alas, not even a house has remained
Old and young men, the poor and the rich
were crying alongside.
The birds of God are crying,
alas, the eyes from the wells are crying
Chabluk and Karakyol is crying
The beautiful pine trees are crying

Μετάφραση στα Αγγλικά (2)
Tsabasin in English
Μετάφραση Smith Ramon
Tsambasin is burnt
and, alas, only the walls have remained
And they ran to save it,
the men of Ordu.
And it is burnt to cinders
the grassland of Ordu
Nothing more is left there
except ashes!
Tsambasin is burnt,
my God, nothing more has remained
The ridges and the grasslands
do not grow any more grass.
Enormous fire in Tsambasin,
alas, not even a house has remained
Old and young men, the poor and the rich
were crying alongside.
The birds of God are crying,
alas, the eyes from the wells are crying
Chabluk and Karakyol is crying
The beautiful pine trees are crying

Μετάφραση στα Αγγλικά (3)
Tsapasin in English
Μετάφραση: Μάρθα Κατωπόδη
Tsampasin has been burnt
And the walls only have remained
The young men of Ordu
And it has been burnt
The grass of Ordu
And there nothing is left
Only ashes!
Tsampasin has been burnt
God nothing is left
Frocks and meadows
And other grass bring
Big fire in Tsampasin
No one house is left
Great men, young, poor, rich
Everyone is crying
Gods’ birds are crying
The wells are crying also
Tsablouk and Karakiol are crying
The beautiful firs are crying

Τσαμπασι(ν) στα Γαλλικά
Tsampasi en Francais
Μετάφραση Αγγελική Κιαπεκάκη

Tsampasi aussi est brûlée
et seulement les murs (des maisons) sont restés
Et ils sont jetés pour sauver (ceux qui étaient en danger)
les braves d’Ordu
Grand feu à Tsampasi
Il n’en reste pas de maisons
Riches et pauvres
Tous sont en pleures
Les oiseaux pleurent
Les fontaines pleurent
Tsamlik, Karakiol pleurent
Les beaux sapins pleurent
Tsampasi aussi est brûlée
Et il n’en reste que des murs
Il est brûlé et détruit
Le plateau d’Ordu
et là bas il n’en reste rien
que des cendres

Ciambasi, Τσιάμπασι
in Italiano (1), στα Ιταλικά (1),
Μετάφραση: Maddalena Monteduro
s’ incendiò (la città di) Ciambasi
e rimasero solo le mura  (delle case)
e si prestarono per salvarli
i giovani (della città) di Ordù
un grande incendio (nella città di) a Ciambasi
non rimarranno case
Poveri e ricchi
piangono amaramente
Piangono gli uccelli
piangono le sorgenti
piange la città di Ciamlik e di Karakiol
piagono i maestosi abeti
s’ incendiò (la città di) Ciambasi
e rimasero solo la mura  (delle case)
si incendiò e sono stati distrutti i boschi della città di Ordù
e anche li non rimase niente solo cenere

Ciambasi, Τσιάμπασι
in Italiano (2), Dialetto Leccese
στα Ιταλικά (2), στη διάλεκτο του Λέτσε (N. Ιταλία)
Μετάφραση: Maddalena Monteduro
Se incendiau a città de Ciambasi
e rimasera sulamente i periti  (de e case)
e se minaranu cu li salvane
i carusi de Ordu
N΄ incendiu cranne a Ciambasi
nu rimaranu mancu e case
Poveri e ricchi chiangune amaramente
chiangune i passeri
chiangune e sorgenti chiance a città di Ciamlik e de Karakiol
chiangune i maestosi abeti
Se incendiau e sannu distrutti i boschi de Ordù
e pure a dhrai nu rimase nienti
sulamente cinnere

Μετάφραση στη γλώσσα Φαρσί (Ιράν, Αφγανιστάν, Τατζικιστάν)
Farsi
Μετάφραση: Kamal N. Rahimi
Jam Bashi ham sukht
Va Bejoz divarha hich chiz bar paa nist
Tan be Aatash zadand taa berahaanand
Mardaane bibaake Ordu.
Bostan haaye bi zabban ham
Misuzand dar Ordu
Anja ham hich beja namaande
Bejoz khakestar
Jam Baashi misuzad
Naazanin digar hich namaande
Mazaare va Dasht haai
Ke alafe taaze mirouidand

Μετάφραση στη γλώσσα των Φιλιππίνων (Ταγκαλογκ)
Translation in Tagalog, Philippines
By: Sylvia Agustin
Nasunog pati ang Tsabasi
At natira lamang ang bakod
Nagmadali sila na tulungan
Ang mamayan ng Ordou.
Malaking sunog sa Tsabasi
Walang natira kahit isang bahay
Mahirap at mayaman
Lahat ay napaupo at nag-iyakan.
Umiiyak ang mga ibon
Umiiyak ang tagsibol
Umiyak ang Tsablik, ang Karakiol
Umiiyak ang magandang puno ng pino.
Nasunog ang Tsabasi
At natira ang bakod
Nasunog at nasira
Ang pastulan ng Ordou
At walang natira kahit ano
Abo lamang.

Μετάφραση  στα Ρουμάνικα
Traducere in Limba Romana
Ρετεγκαν Έλενα Μόνικα
A ars si tsabasi
Si au ramas doar peretii  (a casei)
Si s-au aruncat pentru a salva (pe cei in primejdie)
Baietii lui ordu
Foc mare la tsabasi
Nu vor ramane case
Saraci si bogati
Toti stau si palng
Plang pasarile
Plang izvoarele
Plange Tsamlik, karakiol
Plang frumosii brazi
A ars si tsabasi
Si au ramas peretii
A ars si s-a distrus
Pasunile din Ordu
Si acolo n-a mai ramas nimic
Doar numai cenusa
EΔΩ ΘΑ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ΟΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ ΣΑΣ
Αποστολή μεταφράσεων στο:

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ... " ΤΣΑΜΠΑΣΙ(Ν) "

ΟΧρύσανθος Θεοδωρίδηςγνωστός απλά και σανΧρύσανθος, είναι ένας από τους πιο γνωστούς Έλληνες Πόντιους τραγουδιστές. Γεννήθηκε το 1934στηνΟινόη Κοζάνης από γονείς Έλληνες του Πόντου που κατάγονταν από το Καρς του Καυκάσου. Όταν ξέσπασε ο Εμφύλιος Πόλεμος ήρθε με την οικογένεια του και εγκαταστάθηκαν στην Δραπετσώνα.

Στα μαθητικά του χρόνια και πιο συγκεκριμένα στο Γυμνάσιο άρχισε να ασχολείτε με το ποντιακό τραγούδι. Την περίοδο από το 1951 μέχρι το 1958 είχε τραγουδήσει σε προγράμματα ραδιοφωνικών σταθμών με τα συγκροτήματα των Ποντίων λυράρηδων (κεμεντζετζήδων στα ποντιακά), Παπαβραμίδη και Σπανίδη. Το 1959 πήγε στη Θεσσαλονίκη, όπου και εγκαταστάθηκε μόνιμα μέχρι το 1975. Τότε συνεργάστηκε με τον βετεράνο λυράρη Γώγο και μαζί έβαλαν την ποντιακή μουσική σε κέντρα διασκέδασης αρχίζοντας από την Καλαμαριά και την Πολίχνη Θεσσαλονίκης.

Εκτός από το ποντιακό τραγούδι από το 1973, άρχισε συνεργασία με τον γνωστό μουσικοσυνθέτη Χριστόδουλο Χάλαρη στο ελληνικό έντεχνο τραγούδι. Ο Χρύσανθος ηχογράφησε τον πρώτο του δίσκο το 1954, ο οποίος ήταν 78 στροφών. Από το 1960 και εξής ηχογράφησε τρεις ποντιακούς δίσκους 45 στροφών και άλλους δέκα ποντιακούς δίσκους 33 στροφών. Έχει συμμετάσχει στο δίσκο Ακολουθίατου Χριστόδουλου Χάλαρη με το Νίκο Ξυλούρη και τη Δήμητρα Γαλάνη. Σε 4 δίσκους ερμήνευσε τα εξής τραγούδια: Δροσουλίτες', Μέγας Αλέξανδρος, Πάθη Απόκρυφα, Τα παιδικά. Ηχογράφησε επίσης και ένα ποντιακό δίσκο μαζί με τον Στέλιο Καζαντζίδη.

Ο Χρύσανθος Θεοδωρίδης με όλη αυτή την πορεία και την καταξίωση στη ποντιακή μουσική, καθιερώθηκε σαν ένας βάρδος για τον ποντιακό ελληνισμό, τραγουδώντας για 50 χρόνια και πλέον όλα τα πάθη, τους καημούς, τις χαρές, τις λύπες και ότι άλλο που έκανε τους απανταχού Πόντιους να μην ξεχνούν την ταυτότητα τους, τις ρίζες τους, τα ήθη και τα έθιμα τους.

Πέθανε στις30 Μαρτίου 2005, σε ηλικία 71 ετών.

ΠΗΓΗ: Pontios Akritas

Ο θάνατος του ξένου ως δείγμα ποντιακής διαλέκτου (Ν. Λυγερός)

Ινεάπολις

Συνήθως τα διαλεκτικά κείμενα έχουν το ύφος του παραμυθιού, πράγμα το οποίο είναι φυσιολογικό για τα τοπικά δεδομένα. Κάποτε όμως έχουν και ένα ποιητικό ύφος που πλαισιώνει μια λυρική και ηρωική τάση. Ένα από τα πιο όμορφα διαλεκτικά κείμενα του Πόντου είναι το ποίημα της Ινέπολης με τίτλο Ο θάνατος του ξένου.
Οι γλωσσικές δυσκολίες του κειμένου είναι ελάχιστες και όσον αφορά το λεξιλόγιο η γνώση των λέξεων που ακολουθούν είναι επαρκή: γιαζιτζής (από την τουρκική λέξη yazici δηλαδή γραμματέας), πουσούλα (από την ιταλική λέξη bussola δηλαδή μπούσουλας ή πυξίδα), κεμιτζοπούλα (από την τουρκική λέξη gemici δηλαδή ναυτικός άρα εδώ ναυτοπούλα) και κάλλιστα ως υποκοριστικό του καλή, δηλαδή αγαπημένη). Εφοδιασμένοι με αυτές τις λέξεις οι αναγνώστες μπορούν να απολαύσουν αυτό το συγκινητικό άσμα του Πόντου.
Οι αρχές και η δομή του άσματος είναι κλασσικές. Ένα εξωτερικό βλέμμα με έναν ουδέτερο τρόπο περιγράφει την τραγική κατάσταση του ξένου μέσα στη μοναξιά της θάλασσας δίχως κύρη να τον λυπάται, δίχως μάνα να τον κλαίει. Τον κλαίει και η αυγή, το αστρί με το φεγγάρι. Η παρέμβαση του καπετάνιου και του γραμματέα αλλάζουν το ρυθμό του άσματος και επιτρέπουν τη λυπητερή απάντηση του ξένου που δέχεται την πρόσκληση να τους οδηγήσει μέσα στα δεινά της θάλασσας αλλά όχι για το λόγο που νομίζουν. Ξεσηκώνει όλο το πλήρωμα του καραβιού για έναν μόνο σκοπό. Ο ξένος επέλεξε το μέλλον του και θέτει ένα τέρμα στην ιστορία του. Θα ζήσει το έσχατό του ταξίδι και με τα λόγια του νιώθουμε μέσα του όλη τη δύναμη του ποντιακού λαού, και την ανάγκη να ξανανθίσει και πάλι η ρωμιοσύνη μας.

Στείλε τα κεμιτζόπουλλα ν’ ανοίξουμε το μνήμα μ’
Εκεί’ς ση θάλασσα κοντά εκεί’ς στο μοναστήρι
Ν’ ακούω θάλασσας φωνή, κεμιτζιδούν λαλιά.
Κι απάνω’ς σο κεφάλι μου φυτέψετε μια’λαία,
Και’ς στης ελαίας’ς σο κλωνί κρεμάστε μια καντήλα,
Όταν περνά ο κύρης μου, λάδι να την γεμώνη,
Κι’ότις περνά η καλίτσα μου ν’ ανάφτη το φιτίλι.                                                                           ΠΗΓΗ:Ν.ΛΥΓΕΡΟΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ... " Ο θάνατος του ξένου ως δείγμα ποντιακής διαλέκτου (Ν. Λυγερός) "

ΓΩΓΟΣ ΠΕΤΡΙΔΗΣ

Είναι ο μεγαλύτερος λυράρης όλων των εποχών. Ονομάστηκε "Πατριάρχης" της λύρας και σε αυτόν οφείλεται κατά ένα πολύ μεγάλο μέρος η διάδωση και διάδοση της ποντιακής λύρας. Γιός του μεγάλου λυράρη του πόντου Σταύρου Πετρίδη, που γεννήθηκε στο χωριό Φαντάκ' της Τραπεζούντας το 1896 και πέθανε στην Καλαμαριά το 1949, μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον γεμάτο από αυθεντικά ακούσματα.Γεννήθηκε το 1917 στο Φαντακ' της Τραπεζούντας και πέθανε το Πάσχα του 1984, σε ηλικία 72 ετών στην Καλαμαριά.
Σήμερα υπάρχει η προτομή του στην Καλαμαριά, μπροστά στο δημαρχείο της.
Ο Γώγος άφησε τρεις γιούς, το Σταύρο, το Σάββα και τον Κώστα, που είναι επίσης μουσικοί.

ΠΗΓΗ: ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΣΤΕΓΗ ΠΟΝΤΙΩΝ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ... " ΓΩΓΟΣ ΠΕΤΡΙΔΗΣ "

ΣΙΑΜΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Γεννημένος το 1981 στην Πτολεμαΐδα με καταγωγή το Ρυάκιο Κοζάνης και το Άργος Ορεστικό Καστοριάς. Είναι γόνος προσφύγων του Πόντου από το χωριό Καπίκιοϊ της περιοχής Ματσούκας.
Γαλουχημένος από την οικογένειά του με την γνήσια παράδοση του Πόντου, ξεκινά από δώδεκα χρονών να ασχολείται με τη φλογέρα (:χειλιαύλιν ή γαβάλ). Το 1997 εμφανίζεται για πρώτη φορά παίζοντας χειλιαύλιν, στην ποντιακή ταβέρνα «Παρακάθ’» πλάι στο λυράρη και θείο του Κώστα Σιαμίδη, όπου μέχρι και το 2006 ήταν σταθερό μέλος του καλλιτεχνικού προγράμματος με φλογέρα και αγγείο-τουλούμ’. Από το 1997 μέχρι και σήμερα έχει μια πλούσια παρουσία στα πολιτιστικά δρώμενα του ποντιακού χώρου στην Ελλάδα και το εξωτερικό, σε συνεργασία με πολλούς πολιτιστικούς συλλόγους και με όλους τους γνωστούς Πόντιους καλλιτέχνες,
Έχει δημιουργήσει με επιτυχία μια προσωπική δισκογραφική δουλειά με γενικό τίτλο: «Απάν ‘ς ‘σο γλυκοχάραμαν» σε συνεργασία με τον Παναγιώτη Θεοδωρίδη και τον Κώστα Σιαμίδη στο τραγούδι και τη λύρα αντίστοιχα. Έχει συμμετάσχει σε δισκογραφίες άλλων ποντίων καλλιτεχνών όπως:
• «Δημώδη άσματα του Πόντου στο Παρακάθ’» (Γ. Κουρτίδης, Αχ. Βασιλειάδης, Κ. Σιαμίδης, Κ. Τριανταφυλλίδης)
• «Μαυροθάλασσα» (Γ.Κουρτίδης, Αχ.Βασιλειάδης, Κ.Σιαμίδης)
• «Καρδίας Ανοιγάρ’» (Σωκράτης Κυψελίδης)
• «Καρδοπόνεμαν» και «Άμον ταραήλτς’» (Γιώργος και Λάζος Ιωαννίδης)
• «Το μυστικό μ’» (Παναγιώτης Θεοδωρίδης)
• «Φεγγιτοβέρ’» (Στάθης Παρχαρίδης)
• «Ασμάτων Ποντίων Απάνθισμα» (Παναγιώτης Ασλανίδης)
• «Χοροί του Πόντου» (Φάνης Κουρουκλίδης)
• «Τ’ ομάτια σ’ ματοζίνιχα» (Δ.Κοτσογλανίδης, N.Κοταρίδης, Γ.Αμαραντίδης)
• «Lazutlar II» (Fuat Saka)
• «Πόντος εν χορώ» (Σύλλογος Ποντίων Ελευθερίου Κορδελιού – DVD)
• «Έναν παπόρ' αροθυμίας» (Σιαπανίδης Γεώργιος - Σιαμίδης Κώστας - Βασιλειάδης Αχιλλέας)

Το 2002 γίνεται ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος του “Συλλόγου Ποντίων Φοιτητών Νομού Κοζάνης”. Το 2005 είναι πλέον διπλωματούχος του τμήματος “Μηχανολόγων Μηχανικών” του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας με έδρα την πόλη της Κοζάνης ΠΗΓΗ: ΣΙΑΜΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ... " ΣΙΑΜΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ "

ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΡΧΑΡΙΔΗΣ

Ο Αλέξης Παρχαρίδης γεννήθηκε το 1971 στην Κοζάνη από γονείς Ποντίους, οι οποίοι έλκουν την καταγωγή τους από το Καπίκιοϊ της Τραπεζούντας. Η εν Ελλάδι καταγωγή των γονιών του είναι από το Πρωτοχώρι (Πορτοράζ) - από την πλευρά του πατέρα του - και τα Αλωνάκια (Σεραλάρ) - από την πλευρά της μητέρας του -, αμφότερα χωριά του Ν.Κοζάνης τα οποία μάλιστα τα έχει τιμήσει δεόντως στα τραγούδια που ερμηνεύει.

Το 1989 εισήχθη στη σχολή Αυτοματισμών των ΤΕΙ Θεσσαλονίκης.

Κατά τη διάρκεια των σπουδών του διετέλεσε πρόεδρος του Συλλόγου Ποντίων Φοιτητών – Σπουδαστών Θεσσαλονίκης . Την ίδια περίοδο ύστερα από παρότρυνση του αείμνηστου Χρύσανθου Θεοδωρίδη, άρχισε να ασχολείται επαγγελματικά με το παραδοσιακό ποντιακό τραγούδι, έχοντας μέχρι σήμερα θητεύσει σε πολλά ποντιακά κέντρα διασκέδασης.

Έχει ηχογραφήσει μέχρι στιγμής έξι προσωπικούς δίσκους με παραδοσιακά τραγούδια του Πόντου, ενώ το 1998 έκανε τα πρώτα του βήματα στο χώρο του έντεχνου ελληνικού τραγουδιού , συμμετέχοντας στο δίσκο «Υάκινθος» του Μάνου Αχαλινωτόπουλου. Από τότε συμμετείχε σε σημαντικές ελληνικές και διεθνείς διοργανώσεις.

Είναι συνιδιοκτήτης της ψαροταβέρνας "Μύρισε Θάλασσα" επί της Καραολή-Δημητρίου 13-15 στον Εύοσμο Θεσσαλονίκης.                                                                           ΠΗΓΗ: ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΡΧΑΡΙΔΗΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ... " ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΡΧΑΡΙΔΗΣ "

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΑΝΑΚΑΛΗΣ

Ο Γιάννης Βλασταρίδης(Τσανάκαλης) γεννήθηκε στην Καλαμαριά το 1931.Ήτανε σπουδαίος ως λυράρης και ως καλλιτέχνης.Ήτανε ο στιχουργός του μεγαλύτερου ποντιακού τραγουδιού. Η ΜΑΝΑ ΕΝ ΚΡΥΟΝ ΝΕΡΟΝ.Θα μείνει για πάντα στις καρδιές όλων όσων τον γνώρισαν άμεσα και έμεσα.Δυστυχώς μας άφησε στις 18 Απριλίου του 2001αφήνοντας μια τεράστια παρακαταθήκη πίσω του. 

Όταν γερά η μάνα και άλλο κε πορεί

Ατότε θέλ' βοήθειαν, ατότε θέλ' ζωήν

&Ατότε θέλ' ζωήν

Κι όταν θα έρτε η ώρα και άλλο κι θα ζει

Αμαν κ' ευτας το χρέος σοις θα καίεται η ψύ σ'

Η μάνα εν κρύο νερόν και σο ποτήρ' κε μπαίν'

Η μάνα να μη ίνεται, η μάνα να μη εν

Η μάνα να μη εν

Η μάνα εν βράχος, η μάνα εν ρασίν

Μανίτσα θα τσαείς

Η μάνα εν το στήριγμαν, τη χαράς το κλαδί

τ' ατηνές η εγάπη κε βρίεται ση γην

Η μάνα εν κρύο νερόν...

Θα δεβαίνε τα χρόνεα, θα γέρουμε και μεις

Ατά είναι με τη σειρά κι θα γλυτών' κανείς

κι θα γλυτών' κανείς

και ολ'πρέπ' να εξέρουμε σ' αούτο την ζωήν

χωρίς τη μάνας την ευχήν κανείς κε λέπ' χαΐρ'

Η μάνα εν κρύο νερόν...

Η μάνα εν κρύο νερόν...

ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΣΕΛΙΔΑ ΣΤΟ FACEBOOK :ΤΣΑΝΑΚΑΛΗΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ... " ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΑΝΑΚΑΛΗΣ "

Ακούσματα

Του Γιώργου Πουλαντζακλή

Από την δισκογραφική δουλειά " Εν πολύχορδον όργανον εκ Πόντου Κεμανές " τα οποία μουσικά
clips μπορείτε να βρείτε και στο κανάλι μου στο you-tube αναμένονται να αναρτηθούνε περισσότερα μέχρι τότε πάρτε μία γέυση με ακούσματα Πατρίδας ...






ΜΟΙΡΟΛΟΪ ( ΣΥΜΦΟΡΑΣ) 

Το συγκεκριμένο μοιρολόι εμφανίστηκε κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή του ΄22 και τον ξεριζωμό των Ποντίων.
Το μοιρολόι το έλεγαν κυρίως γυναίκες και το συναντούμε και στις περιοχές του καππαδοκικού Πόντου στο καππαδοκικό γλωσσικό ιδίωμα.

Στίχοι : Γιώργος Πουλαντσακλής
Μουσική : Παραδοσιακή σε διασκευή
Τραγούδι : Πέλλα Νικολαίδου
Συνοδεία : Κεμανές ( μεσομπάσος) -- Ούτι 



ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΥ
 
Μέσα στη γενικευμένη συμφορά της καταστροφής και του ξεριζωμού, το τραγούδι μας
Μεταφέρει σε ένα λιμάνι, όπου οι ξεριζωμένοι περιμένουν τα καράβια , για να τους πάνε στη μητέρα- Ελλάδα, και γεμάτοι προσμονή και ελπίδα υπομένουν την ώρα της επιβίβασης όλα τα δεινά. Εκτυλίσσοντα ι σκηνές αρχαίας τραγωδίας , καθώς χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα μέσα στη γενική σύγχυση και αναστάτωση.
 
Στίχοι : Παραδοσιακοί
Μουσική : Παραδοσιακή σε διασκευή
Τραγούδι : Σωκράτης Κυψελίδης Γιώργος Ιωαννίδης
Συνοδεία : Κεμανές ( πρίμος) Ούτι, Νταϊρές



ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΕΡΩΤΙΚΟ ( ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟ)

Από τα Κοτύωρα του Πόντου μας έρχεται το παραπάνω άσμα και ι μελωδία.
Η ιστορία του εξελίσσεται στα δρομάκια της πόλης με σημείο αναφοράς το χώρο συνάντησης των ερωτευμένων, που είναι η βρύση του Χατζή ΄ς σή Χατζή άπάν΄΄ς σό πεγάδ΄.
Κύριο γνώρισμα του τραγουδιού είναι η εναλλαγή της ποντιακής διαλέκτου, τουρκικής και ελληνικής γλώσσας, στοιχείο μιας ειρηνικής συνύπαρξης των δύο λαών.

Στίχοι : Γιώργος Πουλαντσακλής
Μουσική : Παραδοσιακή
Τραγούδι : Γιώργος Σιαμλίδης
Συνοδεία : Κεμανές ( πρίμος) , Ούτι- νταϊρές  



ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΞΕΝΙΤΙΑΣ

Σε αυτό το τραγούδι καθρεπτίζεται ο πόνος και η σκέψη για το αγαπημένο πρόσωπο
Που βρίσκεται στην ξενιτιά και η νοσταλγία των συγγενών να επανέλθει στα πατρώα εδάφη του. Συχνό φαινόμενο σε όλη την ιστορία του Πόντιακού Ελληνισμού η ξενιτιά και έτσι έχουν γραφτεί γι ΄ αυτό από το λαό άπειρα δίστιχα. Το τραγούδι αναφέρεται στην εγκατάσταση των Ποντίων στην Κωνσταντινούπολη καθώς και στη γύρω περιοχή της, είτε ως εργατών είτε ως εμπόρων.

Στίχοι : Γιώργος Πουλαντζακλής
Μουσική : Παραδοσιακή- καταγραφή
Τραγούδι : Πέλλα Νικολαίδου
Συνοδεία : Κεμανές ( μεσομπάσος), ούτι – νταϊρές



ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ
 
Ο λαϊκός στιχιουργός επικαλείται τον επουράνιο πατέρα και επιζητά τη θεία παρέμβαση, για να δικαιωθεί κοινονικά, άλλα και για το χαμό του αγαπημένου του προσώπου Ε! Θεέ μ ΄άουτον τον κόσμπ έσύ ΄κι τερεϊς, και έσεν΄΄κί πρέπ΄ο Άδης, άνοιξης πουλίν.
Τη μελωδία τη συναντούμε και σε άλλες μουσικές ( Καππαδοκίας), καθώς και παλιές ηχογραφήσεις. Το τραγούδι τελειώνει με ένα μοιρολόι ως αποτέλεσμα έκρηξης της υπέρτατης αδικίας που έχει συντελεστεί με το χαμό του αγαπημένου του προσώπου.

ΠΗΓΗ:ΕΝ ΠΟΛΥΧΟΡΔΟΝ ΟΡΓΑΝΟΝ ΕΚ ΠΟΝΤΟΥ ΚΕΜΑΝΕΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ... " Ακούσματα "

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΥΛΑΝΤΖΑΚΛΗΣ

Ο Γιώργος Πουλαντζακλής γεννήθηκε στις 14 Ιουλίου 1971 στην Ακρινή και τα παιδικά του χρόνια τα έζησε μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας. Οι γονείς του υπήρξαν και αυτοί οπως και τόσοι άλλοι Έλληνες οικονομικοί μετανάστες, προκειμένου να διασφαλίσουν μία καλύτερη ζωή και ένα ελπιδοφόρο μέλλον για τα παιδιά τους.
Απο 11 ετών ασχολήθηκε με τον Κεμεντζέ και λίγο αργότερα με τον Κεμανέ. Απο τα 14 χρόνια του εμφανίζεται ήδη σε γάμους, χορούς και πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Η αγάπη του για την παραδοσιακή Ποντιακή μουσική τον έσπρωξε στην αναζήτηση παλιών μουσικών δρόμων, και μελωδιών.
Κατάφερε να συγκεντρώσει μουσικές καταγραφές και να προχωρήσει στην ψηφιακή τους έκδοση, πάντοτε κάτω απο το δικό του καλλιτεχνικό ύφος και πρίσμα.
Μέχρι σήμερα ασχολείται επιστημονικά με τη μελέτη της μουσικής παρακολουθώντας μαθήματα σε ωδεία, παράλληλα δισκογραφεί και συμμετέχει σε μουσικά σχήματα που παρουσιάζουν παραδοσιακή μουσική γενικότερα.
Η αγωνία του είναι φανερή μέσα απο τις δουλειές που κάνει κατα καιρούς απο τις οποίες διαφαίνεται το ανήσυχο του πνεύμα, η ευρηματικότητα, η προσπάθεια να διατηρείται πάντα στις μελωδίες ο κύριος κορμός και η αγνή παραδοσιακή γραμμή, και οι επεμβάσεις του γίνονται πάντα με γνώμονα να μή θίγεται το βασικό θέμα του σκοπού.
Ασχολείται με την έρευνα των αρχαίων Ελληνικών και Βυζαντινών οργάνων, με ιδιαίτερη έμφαση στον Βυζαντινό κεμανέ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ... " ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΥΛΑΝΤΖΑΚΛΗΣ "