ΚΤΕΝΙΔΗΣ ΦΙΛΩΝ

Αναμφισβήτητα μια απ’ τις μεγαλύτερες μορφές του Ποντιακού Ελληνισμού υπήρξε ο γιατρός Φίλων Κτενίδης. Γεννήθηκε το 1889 στην Τραπεζούντα. Αποφοίτησε από το Φροντιστήριο και αρχικά εργαζόταν ως λογιστής στην Τραπεζούντα. Παράλληλα δημοσιογραφούσε στην εφημερίδα “Εθνική Δράσις¨ με άρθρα φιλολογικού ενδιαφέροντος. Το 1910 εξέδωσε το δεκαπενθήμερο περιοδικό “Επιθεώρησις”, το οποίο έτυχε μεγάλης αποδοχής και γρήγορα ξεπέρασε τα όρια του Πόντου και κυκλοφορούσε και στη Ρωσία. Πολύτιμος συνεργάτης του ήταν ο Νίκος Καπετανίδης, στον οποίο άφησε τη διεύθυνση του περιοδικού όταν αναχώρησε για την Αθήνα, προκειμένου να συνεχίσει τις σπουδές του. Εγγράφεται στην ιατρική σχολή του πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά διακόπτει τις σπουδές για να πολεμήσει ως εθελοντής του ελληνικού στρατού στους Βαλκανικούς πολέμους του 1912-13. Μετά τη λήξη των πολέμων ολοκληρώνει τις σπουδές του και επιστρέφει στον Πόντο αλλά οι Τούρκοι γνωρίζοντας τη συμμετοχή του στον ελληνικό στρατό τον καταδιώκουν. Καταφεύγει στα μεσόγεια της Τραπεζούντας και προσφέρει δωρεάν πολύτιμες υπηρεσίες σαν γιατρός. Κατά τη Ρωσική κατοχή του ανατολικού Πόντου υπηρετεί ως διευθυντής-γιατρός στο Ρωσικό νοσοκομείο των Πλατάνων. Το 1920 και ενώ βρίσκεται στο Παρίσι για ειδίκευση, διακόπτει τις σπουδές του για δεύτερη φορά και κατατάσσεται στον ελληνικό στρατό, λαμβάνοντας μέρος στον ελληνοτουρκικό πόλεμο γιατί πιστεύει (και δεν κάνει λάθος) ότι απ’ αυτόν τον πόλεμο κρίνεται η τύχη όχι μόνο του ελληνικού έθνους, αλλά και του Ποντιακού Ελληνισμού. Το 1923 εγκαθίσταται με την οικογένειά του αρχικά στη Θεσσαλονίκη για να μετεγκατασταθούν αργότερα στην Αθήνα. Το 1935 εκλέγεται Βουλευτής Αθηνών. Το 1938 επιστρέφει οριστικά στη Θεσσαλονίκη και ασκεί το επάγγελμα του γιατρού. Όλο αυτό το διάστημα στον ελλαδικό χώρο ασχολείται με την συγγραφή ποντιακών θεατρικών έργων και ποιημάτων με κυρίαρχο ποιητικό έργο την “ΚΑΜΠΑΝΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ”. Αθεράπευτος νοσταλγός των αλησμόνητων πατρίδων εκδίδει το 1950 το περιοδικό “Ποντιακή Εστία” το οποίο έμελλε να διαδραματίσει έναν απίστευτο ρόλο στη διάσωση ιστορικών και λαογραφικών στοιχείων της αλησμόνητης πατρίδας. Το περιοδικό αγκαλιάστηκε θερμά από όλο τον Ποντιακό ελληνισμό και στις σελίδες του καταγράφηκαν ιστορίες, μύθοι, παραμύθια, παροιμίες, ποιήματα, ανέκδοτα, και πολλά άλλα από επώνυμους και ανώνυμους συνδρομητές και μη.  Τον Αύγουστο του 1950 στο 8ο τεύχος της Ποντιακής Εστίας, ο Κτενίδης δημοσιοποιεί το μεγάλο όραμά του για ανιστόρηση της κατεστραμμένης και εγκαταλειμμένης στον Πόντο Μονής Σουμελά. Η ιδέα αγκαλιάζεται με μεγάλο ενθουσιασμό και χιλιάδες Πόντιοι σπεύδουν να ενισχύσουν οικονομικά την υπόθεση. Έτσι τον Δεκαπενταύγουστο του 1951 στα υψώματα του Βερμίου και πάνω ακριβώς από το χωριό Καστανιά (του οποίου η κοινότητα παραχώρησε δωρεάν 500 στρέμματα) θεμελιώθηκε ο πρώτος ναός που θα στέγαζε την Παναγία στο νέο της θρόνο.                                                                                                           ΠΗΓΗ:http://mavropouloskostas.wordpress.com/%CE%A0%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%82/