ΓΟΥΡΟΥΧ (ΚΙΡΙΚ)

Written by Πολατίδης Βασίλειος
Saturday,05February2011

ΓΟΥΡΟΥΧ

Ορεινή περιοχή σε υψόμετρο 800 μέτρων ανατολικά της Κερασούντας και σε απόσταση 75 χλμ απο αυτήν. Ήταν κατάφυτη απο δάση έλατου και οξιάς. Το κλίμα της ήταν εξαιρετικά υγιεινό.
Υπήρχαν στην περιοχή Γουρούχ, τρία χωριά.
Η Σίλλη, το Γιατμούς, και το Ενεγιάτ, χωριά τα οποία αξιοποιήθηκαν αρκετά λόγω του δημόσιου δρόμου που τα διέσχιζε και οδηγούσε απο την Κερασούντα στη Νικόπολη.
Στην περιοχή ήταν ανεπτυγμένη η γεωργία και η κτηνοτροφία.
Διοικητικά υπαγόταν στην υποδιοίκηση Νικοπόλεως ενώ εκκλησιαστικά στην Μητρόπολη Κολωνίας.
Οι κάτοικοι της, υπέστησαν φοβερά μαρτύρια απο τις ορδές του Τοπάλ Οσμάν και ελάχιστοι επέζησαν. Σήμερα τα τρία αυτά χωριά της περιοχής Γουρούχ έχουν σκεπαστεί απο δάσος.

ΠΗΓΗ:kotsari.com

ΕΠΙΣΗΣ ΑΠΟ:Γιάννης Νικολαΐδης, Ακριτών Γενεά, Σύλλογος Ποντίων Νεολαίας νομού Ροδόπης ¨Η Τραπεζούντα¨.
Η περιοχή Γουρούχ Κερασούντας.
Στην ορεινή περιοχή της οροσειράς του Παριάρδη ή Εγρίμπελ, νότια του Ντερελή και εκατέρωθεν του δρόμου που οδηγούσε στη Νικόπολη, υπήρχε η συστάδα των ελληνικών χωριών του Κιρίκ ή Γουρούχ που σε μεγάλο βαθμό εποικίστηκαν από Αργυρουπολίτες το 18ο και 19ο αι.
Τα χωριά του Κιρίκ που ήταν στο σύνολό τους ελληνόφωνα και ανήκαν εκκλησιαστικά στο τμήμα του Κουλάκκαγια της μητρόπολης Κολωνείας (Γαράσαρη), απομονωμένα καθώς ήταν στα βουνά και τα όρη της περιοχής κατά την περίοδο 1916 – 1923 υπέστησαν τα πάνδεινα από του «ατάκτους» του Τοπάλ Οσμάν. Ήταν τέτοια η καταστροφή την οποίαν υπέστησαν, που υπολογίζεται ότι μόνον το 10 – 15 % των Ελλήνων κατοίκων τους διασώθηκαν, για να καταφύγει στη Ρωσία και στην Ελλάδα….
(Σάββας Καλεντερίδης, Ταξιδιωτικοί οδηγοί 17, σελ. 148).
Το 1780 Έλληνες κυρίως από τα χωριά Δέσμενα, Σίμικλη, Γαργάενα και Σαρήπαπα της περιοχής του Κιουρτίν της επαρχίας Άρδασας (Τορούλ) Αργυρουπόλεως, αλλά και από άλλα χωριά της Αργυρούπολης, όπως τη Θέμπετα, εγκαταλείπουν τις πατρογονικές τους εστίες και μεταναστεύουν για οικονομικούς και κοινωνικούς λόγους, δυτικότερα, στην επαρχία του Γουρούχ Κερασούντας, σε περιοχές της Νικόπολης, των Κωτυόρων, της Κολώνιας, του Επές και αλλού.
Το μεταναστευτικό αυτό ρεύμα είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία των δέκα ελληνικών χωριών της επαρχίας Γουρούχ Κερασούντας:
1) Πασλάχ
2) Κιούρτιν
3) Ενεέτ
4)Γάαλαν
5) Σιούνλιου
6) Κουλακκαγιά
7) Σπαχού
8) Γιάτμου
9) Κιόπλη
10) Παΐράμ-Τανουσμάν.
Στον πληθυσμό τους προστέθηκαν αργότερα μετανάστες από το χωριό Λαχανά της Τρίπολης του Πόντου, αλλά και από άλλες περιοχές, κυρίως, της Αργυρούπολης.
Η περιοχή του Γουρούχ ήταν ως τότε ακατοίκητη και καλύπτονταν από μεγάλα δάση με πλούσια βοσκοτόπια και άφθονα νερά. Αφού κατοικήθηκε από Έλληνες, ήρθαν και εγκαταστάθηκαν μεταξύ αυτών και λίγες τούρκικες οικογένειες με τις οποίες οι Έλληνες διατηρούσαν αδερφικές σχέσεις. Λέγεται μάλιστα ότι κι αυτοί κατάγονταν από την περιοχή της Άρδασας και έτσι ένιωθαν πατριώτες.
Οι οικογένειες των Γουρουχλήδων που έχουν εγκατασταθεί στο Θρυλόριο προέρχονται κυρίως από τα χωριά Γιατμούς, Γάαλαν, Κιόπλη και Σιούνλιου. Ήταν όλοι τους ελληνόφωνοι και μιλούσαν ένα ιδίωμα της ποντιακής διαλέκτου χαρακτηριστικό για την ιδιομορφία της μουσικότητάς του και το λεξιλόγιό του. Οι Γουρουχλήδες φημίζονται για την εργατικότητά τους αλλά και την ιδιορρυθμία του έκρυθμου χαρακτήρα τους.

View 5.ΤΡΙΠΟΛΗ-6.ΚΕΡΑΣΟΥΝΤΑ(Tirebolu & Giresun) in a larger map